Ο γλυκός Άκης, έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Τον αποχαιρετά
ο αγαπημένος συμμαθητής του Λάζαρος Λασκαρίδης, εκ μέρους όλης της σχολικής
κοινότητας της Σχολής Χιουρέα.
Στη φωτογραφία δεξιά, ο Άκης το 1977, όταν ήταν στην Γ΄τάξη, στο τμήμα Γ2 του σχολείου μας στο Π.Φάληρο.
Αλήθεια φίλε, πόσα δεν κάναμε μαζί…
Από το νηπιαγωγείο, εκεί στο σκάμα, του «Χιουρέα», που πετούσες πετρούλες και χώμα, φορώντας γραβάτα. Μαζί και στο σχολικό, πρώτα στο «7», μετά στο «5», κάνοντας τις πρώτες συζητήσεις γι’ αυτό που αγαπούσαμε κι οι δυο από μικροί, για τον Θρύλο μας…
Μαζί και σε όλες τις τάξεις του δημοτικού, στα πρώτα απογευματινά πάρτι, στις απογευματινές προβολές των κινηματογράφων, παντού.
΄Υστερα, ήλθε το γυμνάσιο, αλλάξαμε σχολείο κι οι δύο, πήγαμε σε διαφορετικά αλλά κάθε απόγευμα, βρισκόμασταν. Παίζοντας συνήθως κάτω από το σπίτι σου στην Ηρακλέους, που είχε πιο φαρδύ πεζοδρόμιο, και πότε στο πάρκινγκ του Καμμένου στη Δοϊράνης, όταν δεν είχε αυτοκίνητα…
Μαζί ξεκινήσαμε τις κοπάνες στα αγγλικά, παρότι πηγαίναμε σε διαφορετικά φροντιστήρια. Μαζί στο Καραϊσκάκη κάθε δεύτερη Κυριακή, στη θύρα που έκανε «πόρτα» ο φίλος του πατέρα σου, μήπως γλιτώναμε το χαρτζιλίκι…
Μαζί με τα παιδιά της γειτονιάς, κάναμε ένα σωρό φάρσες. Από τις πατατούλες που ζητούσαμε από τους περαστικούς που έπαιρναν το ψητό τους από το φούρνο τα σαββατοκύριακα (ναι, γινόταν κι αυτό τότε), μέχρι τα κουδούνια των πολυκατοικιών που χτυπούσαμε κάθε πρώτη του μηνός και λέγαμε «ανοίξτε, ο παπάς της ενορίας σας για τον αγιασμό».
Πόσα και πόσα ρε φίλε…
Μαζί μοιράσαμε τα πρώτα πολιτικά φυλλάδια, παραμονές των εκλογών του ’81 με το χαμόγελο στα χείλη και λίγο μετά, τον Δεκέβριο, εσύ μου έμαθες βρε μπαγάσα το τσιγάρο. Στο παρκάκι της Αιγαίου, Astor μαλακό, που το αφήσαμε γρήγορα, εσύ για τα camel, κι εγώ για τα sante άφιλτρα. Δεκατριών χρονών παιδιά…
Και λίγο μετά την πρωτοχρονιά, φύγαμε οι δυο μας για την Ερμιόνη, για μια βδομάδα…
Εκεί, τα βάλαμε όλα κάτω κι αποκαλύψαμε με ποια ήταν καψουρεμένος ο καθένας μας. Καταστρώναμε σχέδια για το πώς θα τις ρίξουμε και να’ σου ντουμανιασμένο το σπίτι και ακατάσχετο κουβεντολόι, μέχρι τα ξημερώματα. Με την κασέτα του Πουλόπουλου να παίζει «γέλαγε η Μαρία»…
Στο λύκειο πάλι μαζί, στα θρανία του 4ου και κάτι που σφυριλατήσαμε άπαξ και δια παντός, μια φιλία που δεν σταμάτησε ποτέ, άσχετα αν οι δουλειές κι οι συγκυρίες μας έφεραν πιο μακριά…
Στέφανε, Νίκο, Ηλία και Ηλία, Βασίλη, Κώστα (που έφυγες πρώτος…), Έφη, Σπύρο, α βρε παιδιά…
Πόσα και πόσα μαζί με τον Άκη (Γρηγόρη) Παπαδόπουλο…
Με τι καρδιά να σ’ αποχαιρετήσω ρε φίλε…
Λάζαρος Λασκαρίδης
Ο Άκης κάτω δεξιά άκρη και πίσω του ο Λάζαρος
Αναρτήθηκε από ΣΧΟΛΗ ΧΙΟΥΡΕΑ στο ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ...
Δείτε επίσης:
· Βάγια Αραμπατζή (1951-2024): Βίντεο-αφιέρωμα στη μνήμη της συμμαθήτριάς μας ~ Ράνια Χιουρέα
· VIDEO: ΞΕΝΗ ΖΕΡΒΟΥ-ΧΙΟΥΡΕΑ (1925-2010) Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας Ράνια Χιουρέα
· ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΑΝΙΑΔΗΣ (1954-2024) ~ «Καλό ταξίδι καλέ μου φίλε, θα βρεθούμε ξανά....» Ανδρέας Νεφελούδης
· Βασίλης Ανανιάδης (1954-2024): Βίντεο-αφιέρωμα στη μνήμη του συμμαθητή μας ~ Ράνια Χιουρέα
· Λάζαρος Λασκαρίδης (1968-2023) ~ Το τελευταίο αντίο στο φίλο και συμμαθητή μας...
· ΧΑΡΗΣ ΑΦΕΝΤΟΥΛΙΔΗΣ (1946-2022) ~ Καλό ταξίδι φίλε της νιότης μας… Ράνια Χιουρέα - Ματούλα Γιάννου 7-9-2022
· ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΦΗ Βάσω Ζαφειροπούλου 19-3-2021
· Έφη Παΐζη (1962-2021) ~ Καλό παράδεισο Έφη, θα είσαι πάντα μαζί μας!!! Ράνια Χιουρέα
· Το τελευταίο αντίο στο συμμαθητή μας Άγγελο (Άκη) Σκοπελίτη (1968-2021)
· Αφιερωμένο σ’ όσους μοιραστήκαμε ένα θρανίο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Ψύλλας
· Καλό ταξίδι στη δασκάλα μας... την αγαπημένη κυρία Αίγλη! (1925-2020)
· Μάρη Θεοδοσοπούλου (1947-2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου