ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΟΥΚΙA ΑΡΧΗΓΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΤΑ ΙΜΑΛΑΪΑ |
Πέρασαν κιόλας 4 μήνες από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Τσουκιάς, προσβεβλημένος από τον κορωνοϊό, μετά από πολυήμερη μάχη στο νοσοκομείο Σωτηρία. Ήταν το 18ο θύμα του Covid-19 στην Ελλάδα και το πρώτο χωρίς συνοδά προβλήματα υγείας, αλλά απεναντίας με άριστη φυσική κατάσταση.
Επειδή δεν μπορέσαμε να του πούμε το «τελευταίο αντίο» κάτω από τους περιορισμούς της πανδημίας, την Κυριακή 26 Ιουλίου στις 4 μμ, με αφορμή τη συμπλήρωση τεσσάρων μηνών από το θάνατό του, βρεθήκαμε στο καταφύγιο Μπάφι στην Πάρνηθα, συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες… από όλη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό. Ήταν μια συνάντηση μνήμης, για εκείνους που θέλαμε να πούμε στο Μιχάλη ότι δεν τον έχουμε ξεχάσει, θα τον θυμόμαστε για πάντα και εκείνους που ήθελαν να δώσουν υπόσχεση για τη συνέχιση του έργου του και των οραμάτων του!
Ο ΕΟΣ Αθηνών (Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος), του οποίου μέλος αλλά και πρόεδρος υπήρξε ο Μιχάλης Τσουκιάς τη δεκαετία του 80, παραχώρησε το καταφύγιο Μπάφι για τη συνάντηση μνήμης του και επίσης ονόμασε «Μιχάλης Τσουκιάς» την αίθουσα σεμιναρίων στον επάνω όροφο του καταφυγίου.
Στη διάρκεια της συνάντησης μίλησαν για το Μιχάλη φίλοι και συνεργάτες του. Αναφέρθηκε το πόσο καινοτόμος, δυναμικός και δραστήριος ήταν, με μεγάλη ορειβατική δράση. Από ιδέα του Μιχάλη Τσουκιά είχε ιδρυθεί η Trekking Hellas και έτσι ξεκίνησε ο εναλλακτικός τουρισμός στην Ελλάδα.
Ο Μιχάλης Τσουκιάς έφυγε στα 65, αλλά είχε ήδη κάνει τόσα, σαν να είχε ζήσει 130 χρόνια! Απέκτησε τρία παιδιά, δυο κόρες και ένα γιο. Αν και άφησε πίσω δυο ανήλικα παιδιά, ευτύχησε να δει δυο μικρούς εγγονούς από τη μεγάλη του κόρη.
Δεν υπάρχουν λόγια γενικώς, αλλά ακόμα περισσότερο για έναν άνθρωπο σαν το Μιχάλη. Το βιογραφικό του μιλάει από μόνο του. Να προσθέσουμε μόνο το ήθος, το σθένος, τη μεγάλη του καρδιά, το ανικανοποίητο πνεύμα του και την αστείρευτη αγάπη του για τη ζωή. Μέχρι και τη στιγμή που τον πήγαν στα επείγοντα του «Σωτηρία» επειδή δυσκολευόταν πάρα πολύ να αναπνεύσει και οι γιατροί αποφάσισαν γρήγορα ότι χρειαζόταν να μπει σε αναπνευστική υποστήριξη, εκείνος έδινε οδηγίες σε νοσηλευτές και γιατρούς πώς να κάνουν τη δουλειά τους και δεν πίστευε ότι μπορεί να έχει κολλήσει τον ιό! ενώ τις 2 προηγούμενες ημέρες, με μεγάλη δυσκολία στην αναπνοή, τα κατάφερε ως εισηγητής μέχρι την ολοκλήρωση μιας διημερίδας στα Τρίκαλα.
Σημείωση:
1. Θεωρούμε τον Μιχάλη μέλος της ευρύτερης οικογένειας του σχολείου μας. Μπορεί λόγω απόστασης της κατοικίας του να μην φοίτησε στη Σχολή Χιουρέα, αλλά στις Γυμναστικές επιδείξεις ήταν παρών μαζί με όλη την οικογένειά του και ο πατέρας του μας τραβούσε κινηματογραφική ταινία. Επίσης τον αδελφό του τον έχουν βαφτίσει δυο δασκάλες του σχολείου μας: Ξένη Χιουρέα και Βασιλική Καρλή.
2. Στην επάνω φωτογραφία, τα γυάλινα αρβυλάκια προσφέρθηκαν στη συνάντηση μνήμης. Περιέχουν ένα ποτό φτιαγμένο από μικρά φρούτα των Άλπεων. Συμβολικά για την ορειβατική δράση του Μιχάλη και την αγάπη του για τα βουνά και τη φύση γενικότερα. Οι λεβάντες, ήταν μια από τις πιο πρόσφατες ενασχολήσεις του (επαγγελματική καλλιέργεια).
Διαβάστε επίσης:
Αναρτήθηκε από ΣΧΟΛΗ ΧΙΟΥΡΕΑ στο ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου