Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022

ΧΑΡΗΣ ΑΦΕΝΤΟΥΛΙΔΗΣ (1946-2022) ~ «Εις το επανιδείν πατέρα μου. ΕΙΣΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ»

 

Από την πρωτότοκη κόρη του Ναταλία

Μπαμπά μου,

θυμάσαι τον Ιανουάριο του 2019, τότε που μπήκαμε στο διαμέρισμα στο Νέο Φάληρο και μου λες «Νάταλε, αυτό θα πιάσεις. Και θα σε βοηθήσω εγώ, θα τα κάνω όλα». Και τα έκανες.

Θυμάσαι τότε που νίκησε η Ελλάδα τη Σοβιετική Ένωση 101-103 τον Ιούνιο του 1987? Λίγες μέρες μετά είμασταν στο Βραχάτι κι έκανες αναπαράσταση. «Αδά Τσατσένκο» έλεγες. Εσύ ήσουν ο Γκάλης κι η πόρτα του δωματίου ο Τσατσένκο. Να σου πω πως η Εθνική τα πάει ήδη πολύ καλά στο φετινό Eurobasket, έχει ήδη 2 σπουδαίες νίκες.

Θυμάσαι τότε που παντρεύτηκες την Ουρανία και μου έλεγες «παιδί μου, μόνο σε σημαντικές ημερομηνίες παντρεύομαι. Γι αυτό θα παντρευτώ την Ουρανία στις 17 Νοεμβρίου». 35 χρόνια μαζί είστε με την Ουρανία. Και θα φτάνατε τα 100.

Μπαμπά μου, θυμάσαι τότε που ερχόσασταν με τη γιαγιά τη Ναταλία και τη θεία την Ιωάννα και τρώγαμε όλοι μαζί απαρέγκλιτα κάθε Κυριακή στο σπίτι στο Νέο Φάληρο?

Θυμάσαι ένα Σαββατοκύριακο στην Πεντέλη που είμασταν οι 3 μας με τη Βάλια, τότε που είχες πει στη γιαγιά τη Βάσω να σου εξηγήσει πώς να μαγειρέψεις ψαρόσουπα και τελικά κάναμε βόλτα στο ρέμα στην Πεντέλη και το ψάρι έλιωσε?

Θυμάσαι τότε που ερχόμασταν πια εμείς με τη Βάλια στη Φιλαδελφείας τις Κυριακές και τρώγαμε όλοι μαζί τα υπέροχα φαγητά της Ράνιας? Η Ιωαννούλα ήταν ακόμα μωρό. Βλέπαμε και λίγο Χρυσό Κουφέτο μετά το φαγητό – άρεσε και στη θεία Ιωάννα.

Θυμάσαι τα υπέροχα γλέντια, τους χορούς, τα τραγούδια στη Σάρδεων? Με όλους σου τους αγαπημένους μαζί, γυναίκα, παιδιά, ανίψια, ξαδέλφια, κουμπάρους, φίλους, βαφτιστήρια.

Μπαμπά μου, τον Γιώργο βάφτισες αλλά και οι 3 νονό σε λένε.

Θυμάσαι όλα αυτά τα χιλιάδες βράδια τότε που έμενα κι εγώ στη Νέα Σμύρνη κι ερχόμουν μέσα στη νύχτα μετά τη δουλειά, 12 η ώρα το βράδυ και σου χτυπούσα το κουδούνι και μου άνοιγες?

Η Ράνια έστρωνε τραπέζι κι ήταν σαν πάρτι. Σαν να ήταν 2 η ώρα το μεσημέρι.

Η Γιωργίτσα περνούσε πολύ ωραία, τότε ήταν όσο είναι τώρα η Έλια, το Ελιούκι σου όπως τη λες, η μικρή σου εγγονή που τόσο σ’ αγαπάει και αγαπάς. Η Γιωργίτσα μ’ έπαιρνε την άλλη μέρα τηλέφωνο και με ρωτούσε αν θα ξαναερχόμουν το βράδυ να ξαναπεράσουμε έτσι τέλεια.

Θυμάσαι που μας μπέρδευες με την Ιωάννα κι έλεγες την Ιωάννα Ναταλία κι εμένα Ιωάννα? Ναι μπαμπά μου. Είμαστε και θα είμαστε όλες αγαπημένες.

Θυμάσαι τότε που έκλεινες τα 50 και έσβησες κεράκι και μας τραγουδούσες τον 50άρη του Ζαμπέτα? Έχω τη φωνή σου στο κεφάλι μου, σ’ ακούω να το τραγουδάς και σήμερα, 26 χρόνια μετά.

Μπαμπά μου, θυμάσαι τι ωραία που περνούσαμε τα Σαββατοκύριακα στη Σαλαμίνα? Που παίζαμε τάβλι στο τραπεζάκι στη γωνία στη βεράντα? Πόσο το είχες αγαπήσει αυτό το σπίτι, αυτό το σημείο, αυτή τη θέα.

Μπαμπά μου, θυμάσαι τότε που οδήγησες τη Βάλια στην εκκλησία και την παρέδωσες στον Αντρέα? Πόσο περήφανος και χαρούμενος ήσουν εκείνο το βράδυ μπαμπά μου. Δεν ξέρω αν χαιρόμουν πιο πολύ για τη Βάλια ή για εσένα εκείνη τη νύχτα.

Η Βάλια σού έδωσε τη χαρά να δεις τα πρώτα σου εγγόνια. Τον Δημητράκη και την Ανδριανούλα.

Μπαμπά μου. Είσαι μέσα στην καρδιά μου. Είμαι γεμάτη από εσένα. Σ ευχαριστώ τόσο πολύ για όσα έκανες για όλους εμάς. Για όλον τον κόπο, τη θυσία. Για όλη την πίστη και την εμπιστοσύνη. Για όλη τη χαρά που μοίρασες απλόχερα σε τόσο κόσμο. ΣΥΓΓΝΩΜΗ για ό,τι δεν έκανα καλά. Είμαι τόσο περήφανη που είμαι κόρη σου. Η «πρεσβυτέρα» όπως έλεγες κι εσύ. Να σε βγάλω ασπροπρόσωπο, μόνο αυτό σκέφτομαι.

Μπαμπά μου, οι εκκρεμότητες δεν τελειώνουν ποτέ. Το ξέρεις εσύ καλύτερα από όλους μας. Έδωσες μια τεράστια μάχη. Βγήκες νικητής. Απέναντι σε κάθε πρόβλεψη άντεξες αυτή τη δοκιμασία από τις 28 Ιουλίου, σχεδόν 5 εβδομάδες.

Είμαστε όλοι εδώ σήμερα και αποτίνουμε φόρο τιμής.

Μπαμπά μου, έχω τόσα να σου πω. Θα σου μιλάω συνέχεια, να το ξέρεις αυτό και να μη μου παραπονεθείς για φλυαρία.

Μπαμπά μου, σε αποχαιρετώ με ένα κειμενάκι που είχε γράψει το στερνοπούλι σου η Γιωργίτσα όταν ήταν μικρούλα για εσένα.

«Μπαμπά, σ’ αγαπώ πάρα πολύ, αλλά στενοχωρήθηκα που δεν ήρθες νωρίς, να λέγαμε αστεία και να περνάγαμε οικογενειακώς όταν δεν ήσουν εδώ. Αλλά δεν πειράζει, θα το συνηθίσω που θα πηγαίνεις στη δουλειά νωρίς και θα γυρνάς αργά όπως παλιά. Εγώ σε περίμενα με χαρά αλλά εσύ μερικές φορές αργούσες κι εμένα με έπαιρνε ο ύπνος δίπλα στη μαμά. Εγώ όμως μια φορά η ώρα ήταν δωδεκάμισι, πήγαινα προνήπιο. Α και σου είπα Σ’ αγαπώ και μου λες κι εγώ. Όπως και τώρα Σ’ ΑΓΑΠΩ. Α και όταν έρχεσαι λέω πάντα θα κάνουμε PARTY που ήρθε ο μπαμπακούλης μου. Το μικρό σου τζιτζικάκι που αγαπάς πολύ. Σ’ αγαπώ»

«Ο παπάς σας είναι ο καλύτερος παπάς του κόσμου» έλεγε η γιαγιά η Ναταλία. Ήξερε η σοφή γιαγιά.

Μπαμπά μου, στην πλατεία Νέας Σμύρνης ο αγαπημένος σου Γιώργος Νταλάρας παρουσιάζει τη Μικρά Ασία. Η NASA ξαναστέλνει κόσμο στο φεγγάρι μετά από σχεδόν 50 χρόνια. «Πάμε Ολυμπιακός» ποστάρει ο Marcello στο Instagram και μέχρι το βράδυ της Κυριακής έχει μαζέψει ήδη περίπου 500 χιλιάδες καρδούλες. Η χώρα σιγά σιγά ετοιμάζεται για εκλογές. Ένας χρόνος χωρίς τον Μίκη Θεοδωράκη. Η Ρωσία αποχαιρετά τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Η Τουρκία συνεχίζει να απειλεί και η ενεργειακή κρίση συνεχίζει να μας συνθλίβει. Οι επικοινωνίες δεν είναι απόρρητες γι’ αυτό κι εγώ εδώ ρητά σήμερα σου λέω ότι θα συνεχίσουμε ενωμένες να σε τιμούμε.

Είσαι ο κύρης μας. Πάντα και για πάντα. Ξέρω ότι στον Παράδεισο κάνουν πάρτι από την Παρασκευή. Ο μαστοραΓιώργης, η κυραΝαταλία, ο αγαπημένος σου ξάδερφος ο Λάκης ο Αφεντουλίδης, η πεθερά σου η Κλειώ, ο πεθερός σου ο Ανδρόνικος, ο κουμπάρος σου ο Χρυσόστομος. Είναι όλοι όρθιοι και χειροκροτούν. Όπως κι εμείς εδώ τώρα.

Εις το επανιδείν πατέρα μου. ΕΙΣΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ.

Εκ μέρους της οικογένειας, σας ευχαριστώ πολύ όλους.

https://www.youtube.com/watch?v=EeCOl8gn-1A

https://www.youtube.com/watch?v=noSBAywhvzk

Αναρτήθηκε από ΣΧΟΛΗ ΧΙΟΥΡΕΑ στο ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ...

Δείτε επίσης:

·      ΧΑΡΗΣ ΑΦΕΝΤΟΥΛΙΔΗΣ (1946-2022) ~ Καλό ταξίδι φίλε της νιότης μας…

·     Σωτηρούλα Λεκάκη - Λάτση (1948 – 2022)

 

 

στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)