Το
σχολείο που ήταν σαν παραμύθι και που μένει για πάντα στην καρδιά…
Ο δικός μας μικρός παράδεισος στο Παλαιό Φάληρο…
Το
σχολείο που ήταν σαν παραμύθι και που μένει για πάντα στην καρδιά…
Ο δικός μας μικρός παράδεισος στο Παλαιό Φάληρο…
Υπάρχουν σχολεία, που δεν τα κουβαλάς μόνο στα χαρτιά, αλλά βαθιά στην ψυχή.
Στιγμές, πρόσωπα και κινήσεις καλοσύνης, που γίνονται φως στις πιο δύσκολες ώρες της ζωής...
Ένα μικρό, προσωπικό αφιέρωμα σ’ εκείνα τα σχολικά χρόνια, που άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα – και σ’ εκείνους τους ανθρώπους, που στάθηκαν σαν οικογένεια, παιδαγωγοί, άγγελοι.
Γράφει ο Γιάννης Αραπάκης,
Στις 23 Ιουλίου 1925 - πριν από 100 χρόνια - γεννήθηκε η Ξένη Χιουρέα – ιδρύτρια της Σχολής Χιουρέα, αγαπημένη δασκάλα, μητέρα, γιαγιά, και κυρίως άνθρωπος που άφησε βαθύ αποτύπωμα στις ζωές μας.
ΠΕΜΠΤΗ 8 Μαΐου 2025, ώρα 8 μ.μ. – 10 μ.μ.
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Αίθουσα Γιάννης
Μαρίνος
του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής
Τελευταίο αντίο στον Γιάννη Ρώσση, απόφοιτο 1974 της Σχολής Χιουρέα. Στον Γιάννη, που ήταν φιλικός με όλους και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, όποιον είχε ανάγκη, με ένα διαρκές χαμόγελο που φώτιζε το πρόσωπό του, το οποίο όμως έσβησε την 21η Ιανουαρίου 2025.
Καλό ταξίδι Γιάννη… Καλό Παράδεισο!
Ο γλυκός Άκης, έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Τον αποχαιρετά
ο αγαπημένος συμμαθητής του Λάζαρος Λασκαρίδης, εκ μέρους όλης της σχολικής
κοινότητας της Σχολής Χιουρέα.
Στη φωτογραφία δεξιά, ο Άκης το 1977, όταν ήταν στην Γ΄τάξη, στο τμήμα Γ2 του σχολείου μας στο Π.Φάληρο.
Αλήθεια φίλε, πόσα δεν κάναμε μαζί…
Από το νηπιαγωγείο, εκεί στο σκάμα, του «Χιουρέα», που πετούσες πετρούλες και χώμα, φορώντας γραβάτα. Μαζί και στο σχολικό, πρώτα στο «7», μετά στο «5», κάνοντας τις πρώτες συζητήσεις γι’ αυτό που αγαπούσαμε κι οι δυο από μικροί, για τον Θρύλο μας…
Μαζί και σε όλες τις τάξεις του δημοτικού, στα πρώτα απογευματινά πάρτι, στις απογευματινές προβολές των κινηματογράφων, παντού.