Από ημέρες ετοιμάζεται το σχολείο για την Εθνική Εορτή. Πολλά παιδιά εργάζονται και κατασκευάζουν σημαίες. Άλλα ψαλιδίζουν το χαρτόνι και φτειάνουν γράμματα για τις επιγραφές. Άλλα πλέκουν στεφάνια.
-Παιδιά! ή εορτή μας πρέπει να επιτύχη, λέγει ό δάσκαλος. Θά προσκαλέσωμε και κόσμο. Νά προσέξωμε να μην παραλείψωμε τίποτε. Να μη ντροπιασθούμε.
Προτού όμως μοιράση τις δουλειές, εξήγησε:
-Στις 25 Μαρτίου εορτάζομε διπλή εορτή. Η μια είναι ο Εύαγγελισμός της Θεοτόκου. Είναι που κατέβηκεν ο άγγελος στην Παρθένο Μαρία και της είπε:
Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία,
ο Κύριος μετά Σού…
Αυτή είναι ή θρησκευτική Εορτή. Η άλλη είναι η εθνική Εορτή. Την ημέρα αυτή, το 1821, οι πατέρες μας έλαβαν τα όπλα, για να ελευθερωθούν.
Με τι προθυμία όλα τα παιδιά ερρίφθησαν στη δουλειά! Καί πόσο γρήγορα ετελείωσαν! Μέσα σέ λίγες ημέρες όλα ήταν έτοιμα. Έτοιμες και οι μεγάλες επιγραφές:
25 ΜΑΡΤΙΟΥ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΧΑΙΡΕ, ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ
Τ’ αγόρια εστόλισαν τήν αίθουσα με τίς εικόνες των ηρώων του 21. Είχαν και επιγραφές με γράμματα, που έγραφαν:
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ
Την άλλη ημέρα, που ήταν του Ευαγγελισμού, όλο το σχολείο επήγε στην εκκλησία. Η σημαία εμπρός κυματίζει. Τα παιδιά περπατούν τραγουδώντας:
Όλη δόξα, όλη χάρι,
Άγια ’μέρα ξημερώνει…
Τα τραγούδια ακούονται σε όλο το χωριό. Ετελείωναν το ένα, άρχιζαν το άλλο:
Ζωσθήτε τ’ άρματα, παιδιά…
Τα μάτια του κόσμου είναι καρφωμένα επάνω στη σημαία και στα παιδιά, πού τραγουδούν.
Να! τώρα έφθασαν στην εκκλησία.
Στην δοξολογία, που έγινε, ένας ιεροκήρυκας έβγαλε λόγο. Είπε για την Ελληνική Επανάστασι, για τους ήρωες, τα είπε όλα. Τι ωραία που εμίλησε! Τα παιδιά ετραγούδησαν τον Εθνικό Ύμνο:
Σε γνωρίζω από την κόψη…
Στο τέλος της δοξολογίας, όλοι επήγαν στο σχολείο. Ήλθαν να παρακολουθήσουν την σχολική εορτή. Η αίθουσα, όπως ήταν στολισμένη με τους ήρωες, τους εμάγεψε όλους.
Η επιτυχία, που είχαν τα παιδιά στα ποιήματα και τα τραγούδια, δεν λέγεται. Όλοι εχειροκροτούσαν με την καρδιά τους.
-Τέτοια εορτή ας μην ετελείωνε ποτέ, είπαν οι περισσότεροι την ώρα που έφευγαν. Εύγε στο δάσκαλο και στα παιδιά μας, που μας εχάρισαν μια τέτοια ωραία εορτή.
Από το Αναγνωστικό Β΄ Δημοτικού
Βασιλ. Οικονομίδη
Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων
Αθήνα 1955, 1η Έκδοση (τελευταία 1979)
Κεφ. 80. Η 25η Μαρτίου σελ. 149
Επιμέλεια: Ράνια Χιουρέα
Ανάρτηση ΣΧΟΛΗ ΧΙΟΥΡΕΑ στο ΕΝΘΥΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ και ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ-ΠΑΛΙΑ ΕΘΙΜΑ & ΓΙΟΡΤΕΣ
Δείτε επίσης:
- Ένα νοσταλγικό κοίταγμα σε έναν παλιό χαρταετό του Μίμη και του Ρήγα από τα παλιά αναγνωστικά της Α΄ Δημοτικού…
- Οι χαρταετοί στα αναγνωστικά των παιδικών μας χρόνων...
- Η παλιά γειτονιά... Επιμέλεια: Ράνια Χιουρέα
- Άλλες εποχές... άλλα μέσα, άλλοι τρόποι παιχνιδιού και διασκέδασης...
- Γιάνκα: Η απίθανη ιστορία του χορού που κάποτε σάρωσε την Ελλάδα (φωτογραφίες & βίντεο) Επιμέλεια: Ράνια Χιουρέα
- Αφιερωμένο σ’ όσους μοιραστήκαμε ένα θρανίο Γεώργιος-Κωνσταντίνος Ψύλλας
- Η δεκαετία του ’60... η δικιά μας εποχή Ματούλα Γιάννου
- Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές, του Άη Γιάννη (του Κλήδονα ή Λαμπαδάρη)
- Τα Χριστούγεννα στα Αναγνωστικά από το 1920 μέχρι το 1980
- ΛΕΥΚΩΜΑ: Το μυστικό τετράδιο των αναμνήσεων… Ράνια Χιουρέα
- ΕΝΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου